tag:blogger.com,1999:blog-714659100932525993.post3237216268285305186..comments2023-10-12T17:34:47.107+03:00Comments on Mert Ulaş: Etki, etkilesim, empati ve etki altina girmekMerthttp://www.blogger.com/profile/06509132150236839163noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-714659100932525993.post-64622219566760944612006-12-23T15:42:00.000+02:002006-12-23T15:42:00.000+02:00Son paragrafta her$eyi cok guseL ozetLemi$sin. Zat...Son paragrafta her$eyi cok guseL ozetLemi$sin. Zaten uzakLarda oLup da etkiLenmemek benCe bi mucize oLmaLi, cok zor yani.. <br>bu arada fiLmi merak ettim, buLabiLirsem izLemek iStiorum. Uzun diiLmi$ ama, 92 min. diodu.<br><br>~SerraAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-714659100932525993.post-39764471992368522622006-12-25T23:52:00.000+02:002006-12-25T23:52:00.000+02:00Güzel bir konu yakalamışsın Mert. Yazarlarla ilgil...Güzel bir konu yakalamışsın Mert. Yazarlarla ilgili sözlerine katılıyorum. Geçmişte yazarlık yönü bulunan biri olarak bunu doğruluyorum. Tam dediğin gibi oluyor. Bir karekterin gözünden yazmak için iyi empati yapmak lazım. Ankara Üniversitesinden Üstün Dökmen hocanın Empati üzerine güzel bir kitabı var. bulursan mutlaka oku. <br><br>Ben de bir kaç aydır empatinin fazlasını çözümlemeye çalışıyordum. Pazarlama ile uğraşınca empati bazen üst seviyeye çıkıyor. <br><br>Şu önemli. Empati duyduğun kişiye güvenip güvenmeme derdin olmadığı için zarar görebilirsin. Oysa sempati de önce kişiyi tartarsın ve objektif olursun. Yüksek empati durumunda ise kişinin gözünden baktığın için o kişiye subjektif yaklaşırsın ve bazen çok iyi tanıdım derken hiç tanıyamayabilirsin de. bu da bazen zarar verici olabilir. En iyisi dengeyi kurmak. Ama empati eksikliği yaşadığmız da görülen bir gerçek.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-714659100932525993.post-91237585287347953492006-12-26T11:19:00.000+02:002006-12-26T11:19:00.000+02:00@serra yilmaz: film kisa ama ben cok sevmistim gen...@serra yilmaz: film kisa ama ben cok sevmistim gene de, bulursan mutlaka izle.<br><br>@cengiz catalkaya: Harika! Acikcasi bu yaziyi yazarken kafamdakini tam olarak aciklayamayacagimdan korkmustum ama siz yorumunuzla tamamiyle kafamdakileri soylediniz. Empati fazlaligi konusunu bende bu aralar cok sik dusunuyordum, empati duydugumuz kisiyi tanidigimizi sanip aslinda tanimamis olmamizi soyle acikliyorum ben; dediginiz gibi subjektif yaklasiyoruz ve aslinda o kisinin cevresine yaydigi kisisel bir sunumunu tamamiyle anliyoruz ne var ki bu sunumu ortaya koyan dusunce mantiklarini anlamiyoruz ve cevresindeki herhangi bir denge degistiginde kisilerin perspektifleri ve cevrelerine yaydiklari kisisel sunumlari da degisebiliyor. Iste biz empati kurdugumuzu dusunerek aslinda bu kisinin sadece "bir kisilik sunumu" ile kisitliyoruz kendimizi ve bundan farkli birsey yaptiginda sasiriyoruz. Halbuki empati sinirlarimizi esnek tutmaliyizve "sempati" kelimesi de sanki tam bu esnek kavrami tanimliyor. Cok tesekkur ederim yorumunuz icin :)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-714659100932525993.post-20305895234849261412006-12-26T23:35:00.000+02:002006-12-26T23:35:00.000+02:00"bir kisilik sunumu" !Benim aradığım kelime de buy..."bir kisilik sunumu" !<br><br>Benim aradığım kelime de buydu. Kişisel sunum değiştiğinde biz "Eyvah ama bu böyle değildi! Nasıl böyle oldu diye şoka girebiliyoruz. Mesela bir arkadaşımız mükemmel şarkılar besteliyor. Biz de ona hayranız ama ve yüksek empati hissedip onu anlıyoruz ve çok duygusdal olduğunu düşünüyoruz. Derken bir gün yolda yürürken dilencinin birine tekme atıyor. tahmin etmediğimiz bir tepki veriyor ve bu bizi yıkıyor ve tüm ilişkimiz kopuyor. Bunun nedeni "Mükemmel şarkı yapma sunumu"na empati yapmamız. Oysa sempati yapmış olsaydık arkadaşlığımız sürecekti. Çünkü tek sunuma subjektif yaklaştık ve değişince çöktük. <br><br>Bunun çaresi, ona empati yaparken "Şu anda şöyle düşünüyor" yerine ters empati yaparak, şu anda onun bu hareketi konusunda ben ne düşünüyorum diye kendine sormak. Bu aslında Sempati. Ama böyle düşünmek yoğun empatiden sempatiye geçmeyi kolaylaştırıyor. <br><br>Sunumu ortaya koyan düşünce mantıkları yerine sunumu onun gözünden yaşıyoruz. <br><br>Blogumda ilk yayınlanacak yazılardan biri de bu empati konusu olacak. Bu konuyu biraz daha deşmeliyiz :)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-714659100932525993.post-47449063776836835262006-12-28T00:19:00.000+02:002006-12-28T00:19:00.000+02:00Evet, oldukca güzel bir filmdi.Evet, oldukca güzel bir filmdi.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-714659100932525993.post-15292886988990442292006-12-29T07:11:00.000+02:002006-12-29T07:11:00.000+02:00@Cengiz Catalkaya: Cengiz Bey oncelikle gec cevap ...@Cengiz Catalkaya: Cengiz Bey oncelikle gec cevap yazabildigim icin ozur dilerim. Gozleminize katiliyorum, ters empati yaparak bunun bizdeki etkisini de gozlemleyebiliriz (muhendislikteki reverse engineering mantigi) ne var ki boyle yaptigimiz zaman da kendi kendimize ne kadar objektif yaklasabiliriz/bakabiliriz sorusu aklima geliyor... Ornek vermem gerekirse "o dilenciye tekme atmasi beni rahatsiz etti cunku dilenciler zararsiz ve fakir gucsuz insanlar ve herhangi bir siddet unsuru zaten basli basina beni rahatsiz eder" diye ters empati yaptigimizi dusunursek, burada kisisel baktigimizi unutmayalim ve belki ben/siz degil ama kimi kisiler siddetin gerekli oldugunu dusunur cesitli zamanlarda, kimi kisilerin dilencilerle ilgili kotu anilari vardir ve genelleme yaparlar bir dilenci gorduklerinde vs... Iste bu tur durumlarda ters empati yapan kisi kendincede de normal yaklasacagi icin bu durum onu hic rahatsiz etmyebilir ve cok farkli sonuclar cikarabilir. Iste bu yuzden ters empati yerine baska bir cozum bulunmasi lazim bence bu konuya ve evet kesinlikle daha desmemiz lazim :)<br><br>@teyzenteyfik: hmm bende cok sevmistim, bu turde filmler fazla cekilmiyor.Anonymousnoreply@blogger.com