Verilmeyen hizmetin vergisi, sıfır alışveriş bir fiş

Geçenlerde numaramı başka bir operatöre taşımıştım, eski operatörümden son olarak aşağıdaki fatura geldi.

Konuşma ücreti, aylık ücret hepsi "0" ama devlete hala borçlu çıkmışız. Devlet verilmeyen hizmetin vergisini almaya başlayınca böyle garip faturalar çıkıyor ortaya...

 

Kader kısmet işleri

Zonguldak'ta ölen madenciler ile Şili'de kurtulan madencilerin farkını sorguluyor belki de bu aralar bir çok kişi. Belki kimileri hala iddia edecek kurtulmak Şili'li madencilerin "kader"iymiş diye gözümüze baka baka... Kimileri diyecek ki "Biz daha iyiyiz, biz 3 günde çıkarırdık". Hem de iki madencimizin cesetleri hala madende çürürken diyecekler bunu...

Şili ile Türkiye arasındaki farklara bakalım;

Şili'de madende göçük oluşur oluşmaz belki bir yaşayan vardır diye teknolojinin tüm imkanlarını kullanarak yerin 700 metre altındaki madencileri tespit ediyorlar. Zonguldak'ta nasıl araştırıldı?

Madencileri en kısa zamanda nasıl çıkarırız diye yerli yabancı yüzlerce mühendis kafa patlattı. Zonguldak'ta ki taşeron firmada kaç mühendis doğru düzgün çalışıyordu?

Şili'deki madencileri çıkarmak için belki milyonlarca dolar harcandı, sadece 33 can için, "kader"leri ölüm olmasın diye. Türkiye'de madendeki kaza ile ilgili teknik rapor yayınlandı, suç oranları belirtildi. Peki sonuç ne oldu? Soru en sonunda şu noktaya geliyor, bizim ülkemizde 33 cana biçilen değer nedir?

Şili'de 700 metreden 33 madenciyi canlı çıkarıyorlar, Türkiye'de 500 metredeki 2 madencinin cesedi aradan kaç ay geçmesine rağmen bulunamadı.

Şili'de bakan diyor ki, bu madende daha önce de kaza olmuştu, bu olaydan sonra bu madeni kapatacağız, bizde madende can pazarı yaşanıyor, ertesi yıl tekrar faal maden, sadece fazladan bir iki işçi sağlığı-güvenliği tabelası asılmış olarak.

İşte kader ile ölüm arasındaki farklar bunlar. Engellenebilecek, önlenebilecek hiçbir ölüm kimsenin kaderi değildir, olamaz. Bu ancak "kaderci" kafaların ürettikleri bahanelerdir. Maalesef Türkiye'nin tek kadersizliği var o da "kader - kısmet"çi zihniyetlerin eylemsizliğidir.

Yunusların Gözyaşları

2010 yılı Türkiye'de Japon yılı olarak kutlanıyor. Bu kapsamda Japon kültürünü ve Japonya'yı tanıtan bir çok etkinlik var Japonya Büyükelçiliği tarafından desteklenen.

Ne yazık ki 2010'da Japonya ismini Türkiye'ye ve dünyaya çok daha farklı bir şekilde, Japonya ve insanlık açısından kötü bir şekilde duyurdu.

2009 yapımı The Cove adlı belgesel ülkemizde 4 Haziran2010'da "Koy" adıyla gösterime girdi. Bu belgesel kısaca eski yunus eğitmeni Ric O'Barry'nin bir grup aktivist ile Japonya'nın Taiji şehrinde her yıl tekrar eden yunus balığı katliamını durdurmak için bu katliamı gizli kamera ile kayıt altına almalarını konu alıyor. Koy belgeseli dünya çapında çeşitli festivallerden bir çok ödül kazandı. Bu belgesel NTV'de Yeşil Ekran kuşağında da yakın zamanda yayınlandı. Gerçekten etkileyici olan bu belgeseli izlemenizi tavsiye ederim.

Bugün ntvmsnbc'de ki habere göre yunus katliamının yeniden başladığını okudum ve bu katliamın durdurulması ve yunusların insanları eğlendirip para kazanmak uğruna gösteri merkezlerinde hapsedilip stres altında  hapsedilmesine engel olmak için neler yapabilirim diye düşündüm ve başlangıç olarak daha fazla insanı bilgilendirebilirim diye düşünerek bu blog yazısını yazmaya karar verdim.

Bunun dışında Türkiye'de Doğa Derneği tutsak tutulan yunuslar için imza kampanyası başlatmış. Kampanya sayfasında yer alan hazır metni japon büyükelçisi Nobuaki Tanaka'ya eposta atabilirsiniz. Bu kampanyaya katılarak da umuyorum sesimizi daha fazla duyurabiliriz.


Live grubundan "Dolphins Cry" şarkısı bu yazıyı bitirmek için uygun olur sanırım.