Kucuklugumden beri hep bana bir sekilde bana yol gostericek, beni egitecek birini ariyordum, tam olarak arama denmez ama sanki boyle birinin hayatima girmesini bekliyordum. Ne bileyim bir bakima bana "abilik" yapicak bildiklerini bana gostericek birini ariyordum sanki... Tabi ki ailem vardi ve bana hep yol gosterdiler her konuda ama bu aradigim biri daha cok arkadas olarak guncel hayattaki konularda bana yardimci olmaliydi, iste kizlarla nasil konusulur bunlari gostericek, bana yeni muzikleri tanitacak, bilgisayarda bilmedigim seyleri gostericek, bilim veya sanatla ilgili bana yol gostericek biri olmaliydi. Sanki icimde ki potansiyeli farkedip bana yol gostericek biri olmaliydi. Bu kisinin benim yaslarimda olmasi da sart degildi, bir ogretmenim bile olabilirdi ama ne lise ne universite ne de Amerika'da ki yasantimda boyle birine rastladim... Hayatimda gecen 25 yildan sonra dusundum, belki de aradigim kisi kendimden baskasi degildi!
Modern toplum anlayisinda hayal ettigim birinin karsima cikmasi zaten o kadar kucuk bir olasilikti ki, yani herkes kendi haliyle oldukca mesgul zaten, hayat gereginden fazla hizli akiyor ve her yerden bir bilgi akisi varken kac kisi baskasini egitmek icin zamanini harcar ki? Kimsenin elindekiler kendisini memnun etmezken, herkes daha fazlasini isterken nasil boyle biri yetisebilir ki bu modern toplumda?
Iste bu yuzden aradigim kisinin kendimden baskasi olmadigini anladim, farkinda olmadan bir bakima kendime bir ust benlik olusturdum sanirim ve bu ust benligin bana yol gostermesini sagladim. Tabi ki bu ust benlikte hayalini kurdugum kisinin bilgisi ve deneyimleri yoktu, iste bu yuzden onun hislerini hayal etmeye calistim, onun hayalindeki hislerini kafamda canlandirarak bana yol gostermesini hayal ettim.
Resim cizerken birisi cok bilgili ve deneyimli olabilir, insan gozunun butun ozelliklerini biliyordur, hangi sekil ve rengin nasil sonuc verecegini bilir deneyimlerinden, butun sanat akimlarini biliyordur ve hangi atmosfer icin nasil bir teknik kullanmasi gerektigini deneyimlerinden bilir ve bunun gibi bir cok detayi bilebilir, sonucunda ise insan ruhuna deginen harika resimler cizebilir. Bir baskasinin ise hicbir teknik bilgisi yoktur, ne teknik konusunda ne de insan gozu hakkinda, ama hissedebiliyor, hayal edebiliyor, bir hissi yakalayabiliyordur ve sasirtici ama o kisi de ayni guzellikte bir resim ortaya koyabilir. Farkli yollardan iki kisi de ayni atmosferi yakalayabilir ve insanda ayni duygulari uyandirabilir, birisi tamamiyle bunu planlayarak digeri de sadece hislerini kagida dokerek. Iste ust benligimde olusturdugum "yol gostericinin" teknik bilgisi ve tecrubesi olmadigi icin bana sadece hisleriyle yol gosteriyor bence.
Bilmiyorum belki ben yeteneksiz ve biraz da delirmeye yaklasmis bir bireyimdir boyle bir seyi kafamda yarattigima gore ama itiraf etmeliyim ki bu ust benlik bana buyuk bir ozguven ve huzur veriyor. Icinde hic bir potansiyeli olmayan biri olsam bile bu dusunce beni mutlu ediyor cunku bana yol gosteren birisi var.
