Before Sunrise

Cocukken ne zaman filmlerde opusme sahnesi olsa gozlerimi kapardim, ama dinlemeye devam ederdim ve tehlikenin gectigini hissettigimde gene gozlerimi acip izlemeye devam ederdim. Ergenlikten sonra bu huyumdan kurtulmustum.

Bugun Before Sunrise'i seyrederken barda birbirlerini telefonla aradiklari sahne oynarken kafami koltuga gomup dinlemeye devam ettigimi farkettim, opusmuyorlardi ama daha kotu utandim ben. (opusurlerken baktim ama)